توانمندسازی در اختلال طیف اوتیسم

تا به امروز برای اختلال اوتیسم درمان قطعی مشخص نشده است و تمامی مداخلات و فعالیت ها به منظور بهبود توانایی های شناختی  ، عملکردی ، مهارت‌های زندگی و کاهش علائم در این افراد انجام می شود. اولین قدم در توانمند سازی خانواده ها تشخیص سریع ، به موقع و دقیق است . اگر تشخیص اختلال اوتیسم دیر انجام شود ، طلایی ترین زمان آموزش به خانواده و فرد دارای اختلال از دست می رود . در این زمان طلایی که بین 3 تا 12 سالگی می باشد ، آموزش های خانواده و آگاه کردن پدر و مادر جز اساسی ترین اقداماتی است که منجر به توانمند سازی می شود. این مداخلات و‌ اقدامات ، زمانی بیشترین اثر بخشی را دارند که به موقع و در زمان طلایی ( ۳ تا ۱۲ سالگی ) اعمال شود. از مداخلات اولیه در اختلال طیف اوتیسم ، میتوان به گفتار درمانی ، کار درمانی ، موسیقی درمانی ، رژیم درمانی ، آب درمانی و بازی درمانی اشاره کرد. همچنین میتوان به خدماتی همچون فیزیوتراپی ، خدمات مرتبط با ضعف شنوایی ، آموزش های مهارت های اجتماعی ، درمان یک پارچگی حسی و مداخلات دارویی هم اشاره کرد. توانمند سازی شخص دارای اختلال به این معناست که پیشرفت هایی در تمامی عملکرد های او رخ خواهد داد . پیشرفت در مهارت های بدنی، مهارت های تفکر، مهارت های ارتباطی، مهارت های اجتماعی و مهارت های عاطفی از جمله ی این پیشرفت ها می باشد . این پیشرفت ها می تواند تا حدی باشد که کودکان دارای اختلال اوتیسم در طیف خود به سمت بهبود حرکت کنند و در بزرگسالی فردی کاملا مستقل و با زندگی عادی باشند.