موسیقی درمانی یا پردازش شنیداری
اجرای یک قطعه موسیقی نیازمند حضور و فعالیت همزمان و صحیح چندین مهارت شناختی در افراد است . به طور مثال توجه به ملودی ایی که درمانگر مینوازد و نگاهی که بر صفحه ی نت انداخته می‌شود و سپس به اجرای موسیقی می‌انجامد به ترتیب شامل ؛ توجه مدام شنیداری ، پردازش موازی ، درک شنیداری ، حافظه شنیداری است.
در مسیر موسیقی درمانی و سپس آموزش موسیقی ، تمامی موضوعاتی که در بند بالا اشاره شد به علاوه ی موضوعات هیجانی و اجتماعی ، درگیر مداخلاتی می‌شوند که در نتیجه پیشرفت افراد را ممکن می سازد.
تحقیقات نشان می‌دهد که گوش دادن هدفمند به موسیقی یا یادگیری موسیقی باعث ایجاد پلاستیسیتی مغزی یا نرون یابی مجدد می‌گردد . به این معنا که تمام مداخلات « دیگری » که در حال اجرا هستند با سرعت و تاثیرگذاری بیشتری حرکت می‌کنند . در نتیجه میتوان گفت موسیقی به طور مستقیم روی موضوعات رفتاری و تحصیلی کودکان هم تاثیر گذار است.
یادگیری و اجرای موسیقی دست آوردی قابل اجراست که به راحتی می‌تواند نیاز به دیده شدن و در نتیجه کسب توجه را مرتفع سازد . همچنین این عملکرد مثبت باعث افزایش عزت نفس در افراد می‌شود.
در ابتدای این فعالیت ارزیابی صورت می گیرد و با توجه به سطح و توانایی هر شخص ، برنامه ریزی و پروتکل سازی شخصی انجام می‌شود. امکان دارد تعداد محدودی از افراد با توجه به عمق اختلالی که درگیر آن هستند نتوانند از خدمت موسیقی درمانی برخوردار بشوند .
بعضی مواقع باید ابتدا پیشرفتی در جنبه های شناختی بعضی از افراد حاصل شود تا بتوانند در مسیر موسیقی درمانی قرار بگیرند. به طور مثال گاهی اوقات نقص در توجه اولیه آنقدر شدید است که ، امکان حرکت در ادامه ی مسیر را غیر ممکن میسازد.
معولا قبل از شروع دوره موسیقی درمانی، یک جلسه ارزیابی اولیه به مدت ۳۰ دقیقه انجام می شود. زمان هر جلسه کلاس ۴۵ دقیقه است و پس از پایان هر کلاس به خانواده تمرین هایی برای فعالیت در منزل ارائه می‌گردد. بازی ها و آیتم هایی که طراحی می‌شود و توسط درمانگران به خانواده ها ارائه می‌گردد می‌تواند در بهبود رابطه ی والد فرزندی در منزل موثر باشد. همراهی خانواده ها و انجام دقیق پروتکل ها در منزل بسیار حائز اهمیت و در نتیجه ی نهایی بسیار تاثیر گذار است.