اوتیسم یک بیماری پیشرونده عصبی است که جز اختلالات رشدی عصبی طبقه بندی می شود.این اختلالات در حیطه اختلالات روانپزشکی قرار دارند. در نتیجه لازم است زمانی که خانواده کودک مشکوک به تفاوت هایی در روابط اجتماعی ، در رفتار و کلام فرزندشان نسبت به همسالانش می شوند ، در ابتدای امر به روانپزشک مراجعه کنند. تشخیص قطعی بیماری توسط روانپزشک انجام می شود.
درمان اوتیسم بر حسب شدت آن نیازمند مداخلات دارویی و غیردارویی می باشد. درمان به صورت کار تیمی انجام می شود. مداخلات دارویی بر عهده روانپزشک و مداخلات غیردارویی بر عهده روان درمانگر، روانشناس، کاردرمانگر، گفتاردرمانگر، موسیقی درمانگر و متخصص تغذیه می باشد. بنابراین پذیرش بیماری توسط خانواده و مراجعه و مداخله سریع در روند درمان به بهبود علائم بیماری و پیشرفت عملکرد کودک در حیطه های مختلف کمک می کند.